عق عقد رهن و رفع تعارض بین مفاد ماده ۳۴ قانون ثبت و قانون مدنی

رهن مصدر است و در لغت به معنی ثبوت و دوام آمده و در اصطلاح،رهن عبارت است از عقدی که به موجب آن مالی وثیقه دین قرار می گیرد.چنانکه قانون مدنی نیز در بحث عقود معین در تعریف رهن در ماده ۷۷۱ می گوید:رهن عقدی است که به موجب آن مدیون مالی را برای وثیقه به داین می دهد که رهن دهنده را راهن و طرف مقابل را مرتهن می گویند یا به عبارت دیگر رهن دهنده را بدهکار و طرف مقابل را بستانکار می گویند و مال مورد رهن را مال الرهانه یا عین مرهونه می گویند و فقها هم تعاریف مشابهی از رهن ارائه داده اند.

ادامه مطلب...